Nickerie.Net, vrijdag 08 september 2006


Oostenrijk: de ontsnapping van Natascha Kampusch (verzamelde berichtgeving)

 

Overrompelend tv-optreden Natascha

Sander van Walsum (Volkskrant)

 

BERLIJN - Vanaf de vroegste fase van haar gevangenschap – waaruit zij zich twee weken geleden bevrijdde – heeft de Oostenrijkse Natascha Kampusch (18) kracht ontleend aan de gedachte dat zij haar ontvoerder de baas was. ‘Ik was sterker’, zei ze gisteravond op de Oostenrijkse tv. ‘En hij was labiel.’

Medewerkers van een winkel in Wenen kijken woensdagavond naar het interview op de Oostenrijkse zender ORF met de Oostenrijkse Natascha Kampusch, het meisje dat acht jaar lang werd opgesloten door haar ontvoerder.

Kampusch maakte veel indruk met haar optreden. Anders dan tevoren werd verondersteld, verscheen zij herkenbaar in beeld, en gaf zij een indringend – zij het nog verre van volledig – beeld van de omstandigheden waaronder zij ruim acht jaar door Wolfgang Priklopil werd vastgehouden. Vastberadenheid en vertwijfeling wisselden elkaar af. Soms keek zij de interviewer, Christoph Feurstein, strak aan. Soms zocht zij oogcontact met haar begeleiders. Maar steeds was haar aanwezigheid overrompelend.

Kampusch vertelde het eerste halfjaar van haar gevangenschap in haar ondergrondse kamertje te hebben doorgebracht. Pas na twee jaar kreeg zij de beschikking over een radio, en nam Priklopil kranten voor haar mee. Uiteindelijk mocht ze hem af en toe ‘in de bovenwereld’ begeleiden. Pogingen in contact te komen met passanten mislukten. ‘Ik kon de mensen alleen maar toelachen. En ik vertrouwde hen niet altijd.’

Voor haar ontvoerder voelde zij angst, maar ook mededogen. ‘Als ik mijn verjaardag vierde, nodigde ik hem uit.’ De gedachte dat hij – zoals hij geregeld had aangekondigd – zelfmoord zou plegen als zij er niet meer zou zijn, ontmoedigde haar lange tijd te vluchten. ‘En ik heb daar nog steeds moeite mee’, zei ze. ‘Met mijn vlucht veroordeelde ik hem ter dood, en heb ik zijn moeder veel pijn gedaan.’

Kampusch zei aan haar huidige bekendheid een verantwoordelijkheid te ontlenen voor mensen die het slachtoffer zijn van onrecht, willekeur en honger. ‘Ik wil verhinderen dat mensen lijden. Ik wil ingrijpen. Ik moet mijn mogelijkheden goed gebruiken.’


Natascha Kampusch spaart haar dode ontvoerder

De Oostenrijkse Natascha Kampusch die afgelopen woensdag voor het eerst in bladen en op tv in de openbaarheid trad, is ambivalent over de man die haar acht jaar vasthield. In het tijdschrift News vertelt Kampusch dat zij liever niet teveel spreekt over Wolfgang Priklopil, die zelfmoord pleegde nadat zij op 23 augustus wist te ontsnappen. „Het is niet netjes kwaad te speken over een dode, vooral niet vanwege zijn moeder en hij kan zich niet meer verdedigen.”

 

Maar Kampusch, nu 18 jaar oud, voegt hier aan toe dat zij ’ook slechte gedachten over Priklopil had: „Soms droomde ik er van zijn kop er af te hakken met een bijl”. Gedurende haar verblijf in een kelder onder een huis ten noorden van Wenen dacht zij ’voortdurend aan ontsnappen’. „Ik was erdoor geobsedeerd.”

In een veertig minuten durend tv-interview zei Kampusch inmiddels een paar keer de straat op te zijn gegaan. „Het was fijn om naar mensen te glimlachen en niemand herkende me”. Ze wil nu psychologie, journalistiek of rechten studeren en heeft twee grote plannen: „Ik wil me bezig houden met vrouwen in Mexico die verdwijnen, gemarteld en verkracht worden en met mensen in Afrika die honger hebben.”

Het interview werd opgenomen in het ziekenhuis in Wenen waar Kampusch is onderzocht op mogelijke hartproblemen. Zij kneep onder de tv-lampen vaak haar ogen toe, omdat ze lang in het donker heeft geleefd.

(Trouw, 7-9-2006)


 

Een ogenschijnlijk opgewekte Natascha doet voor de Oostenrijkse tv haar verhaal over de gruwelen van acht jaar opsluiting.

Hier bracht Natascha acht lange en bange jaren door: de geluiddichte kerker, waarvan de toegangsdeur verborgen was achter een kast (rechts) in de garage van ontvoerder Wolfgang Priklopil.

Natascha Kampusch op tienjarige leeftijd toen zij op weg naar school werd gekidnapt.

Ontvoerder Wolfgang Priklopil

De uitgever van het Oostenrijkse tijdschrift News met zijn primeur: het allereerste interview met Natascha Kampusch. Gisteren was zij ook voor het eerst te zien op de Oostenrijkse televisie.
Tot nu toe waren slechts kinderfoto’s zoals die op haar paspoort uit 1998 bekend.

 ’WANHOPIG OVER DIT ONRECHT’

Telegraaf - 7-9-2006

’Soms mocht ik mee naar buiten. Ik smeekte met mijn ogen. Niemand zag het…’

WENEN - (Oostenrijk)  - „Ik voelde me net een arme kip in een legbatterij, ik dacht: waarom moet van alle miljoenen mensen juist mij dit overkomen? Steeds wilde ik ontsnappen, ik was toch niet op de wereld om mezelf te laten opsluiten en mijn leven totaal te laten verwoesten? Over dat onrecht ben ik nog altijd wanhopig.”

        Natascha Kampusch, de 18-jarige Oostenrijkse die sinds haar tiende door haar ontvoerder in een kelder onder zijn garage werd vastgehouden, heeft gisteren na ruim twee weken haar stilzwijgen verbroken. Zowel voor televisie als in twee interviews aan bladen sprak ze vrijuit.

In het interview voor de ORF-televisie komt alle emotie van de afgelopen jaren eruit. Ze sluit vaak de ogen, denkt na en wordt emotioneel zonder de draad kwijt te raken. Zo verhaalt ze over de bange jaren in de geluiddichte kerker die ontvoerder Wolfgang Priklopil voor haar had gebouwd onder zijn garage. Hij stond haar soms toe mee te gaan winkelen, maar hij had zo’n macht over haar en dreigde haar en iedereen die iets in de gaten kreeg te wurgen. „Ik smeekte voorbijgangers met mijn ogen, probeerde ze attent te maken dat er iets mis was maar ze begrepen het niet”.

Pas op 23 augustus 2006 lette Priklopil even niet op en waagde ze de sprong naar de vrijheid. Haar ontvoerder wierp zich daarop voor de trein.
De eerste weken na haar ontsnapping werd Natascha helemaal afgeschermd. Ze wilde zelfs haar moeder maar één keer zien. Gaandeweg zoekt ze nu de publiciteit om haar verhaal te vertellen. Doordat ze haar gezicht laat zien hoopt ze van de lastige fotografen af te komen.

ORF-redacteur Christoph Feurstein, die het tv-interview deed, vertelt dat Natascha zelf haar verhaal aan de openbaarheid kwijt wilde om daarna een nieuwe start te kunnen maken. Zonder vermomming maakt ze een stabiele en zelfbewuste indruk, maar volgens de psychologen die haar begeleiden is ze nog steeds zwaar getraumatiseerd en moet nog minstens een jaar dagelijks door psychologen worden gevolgd.

Natascha mocht wel zelf uit 50 vragen de thema’s kiezen voor het interview. „Voor mij was heel duidelijk dat ik haar niet moest vragen over de seksuele betrekkingen met Priklopil. Kernpunt is hoe ze haar leven nu opnieuw moet gaan inrichten, aldus de 34-jarige Feurstein.


Ik heb erg vaak honger geleden’

’Het ergste was als er bezoek was’

Natascha droomt nu van baan als actrice

WENEN, Oostenrijk -  „Ik was sterker dan hij”, zegt Natascha Kampusch in haar eerste tv-interview over haar ontvoerder, Wolfgang Priklopil. Die was psychisch labiel en paranoïde. „Vaak heb ik honger geleden, men kan dan nauwelijks nog geconcentreerd denken, maar ik heb mezelf gezworen dat ik ouder en sterker zou worden om me ooit te kunnen bevrijden.” Priklopil zou een slecht geweten hebben gekregen over de ontvoering, maar dat uitte zich in paranoia. De tijdschriften die ze kreeg, de eerste pas na twee jaar, onderzocht hij allemaal op geheime berichten. Bij de schaarse contacten met de buitenwereld die ze had, waarschuwde hij haar steeds dat hij iedereen zou vermoorden die iets in de gaten kreeg. „Dat kon ik niet riskeren. Ik heb ook geprobeerd vele mensen een teken te geven, maar er was te weinig tijd om uit te leggen wat er aan de hand was. Als ik mijn mond ook maar even had opengedaan had hij mij weggesleurd.”

School afmaken

Maar inmiddels gaat het Natascha veel beter. „Afgezien van een verkoudheid leef ik nu tamelijk normaal. Ik heb snel mijn weg weer in het sociale leven gevonden, verrassend zo snel als dat gaat. Ik woon en leef nu met andere jongeren samen in een groep en heb daar geen problemen mee”, zo reageert Natascha Kampusch op haar nieuw verworven vrijheid. Ze wil de middelbare school afmaken en een droom heeft ze ook: actrice worden. Inmiddels is ze ijs wezen eten. „Ik had een zonnebril op en een hoofddoek om. Niemand herkende me”, aldus Natascha, die ook al met de metro heeft gereden en vooral geniet van het vrolijke lachen van de mensen in de straten van Wenen.

Op tv en in de Oostenrijkse bladen heeft ze gisteren een tipje van de sluier opgelicht over haar achtjarige verblijf in de kelder onder de garage van ontvoerder Wolfgang Priklopil in een dorpje onder de rook van Wenen. „Ik mocht er elke dag naar boven in zijn was’ woning en we hebben altijd wel wat alledaagse dingen gedaan als koken, tv-kijken en lezen. Maar daarna werd ik meteen weer naar beneden gestuurd om te slapen.

Het ergste was als er bezoek was of zijn moeder het weekeinde overkwam, dan zat ik constant beneden opgesloten.” „Ik had de keuze alleen te zijn of in zijn gezelschap, bepaald geen adembenemende alternatieven.” Verder wil ze Priklopil niet afvallen, met wie ze zich toch heeft vereenzelvigd. „U moet hier niet meer te veel over meneer Priklopil praten, omdat die zich niet meer kan verdedigen. Om kwaad te spreken van een dode vind ik vooral tegenover zijn moeder niet erg netjes.” Even later zegt ze: „Het heeft hem ontbroken aan zelfverzekerdheid en geborgenheid.” Zelf is ze ondanks alle familieperikelen van haar ouders wel in een liefdevolle omgeving opgegroeid.

• De uitgever van het Oostenrijkse tijdschrift News met zijn primeur: het allereerste interview met Natascha Kampusch. Gisteren was zij ook voor het eerst te zien op de Oostenrijkse televisie. Tot nu toe waren slechts kinderfoto’s zoals die op haar paspoort uit 1998 bekend.

Spontaan

Haar gelukte vluchtpoging op 23 augustus was niet de eerste. „Eerder probeerde ik uit de auto te springen, maar hij pakte me vast en reed zo dat ik tegen de zijkant werd geslingerd.” De laatste vlucht was niet gepland, maar spontaan. „Hij lette even niet op en ik ben bij het tuinhek weggerend. Ik werd duizelig, ik wist toen pas hoe zwak ik was door ondervoeding. Maar alles ging die dag goed, psychisch en lichamelijk.” Natascha beschrijft haar vlucht: „Ik rende een volkstuincomplex in, sprong over hekken, de eerste vrouw die ik aanklampte begreep me niet en wilde me niet binnenlaten. Toen ze de politie belde wilde ik me achter een struik verstoppen want ik was bang dat hij achter me aankwam en mij en die vrouw zou vermoorden.” De twee politiemensen die kwamen kenden haar naam niet, maar waren na een melding aan het hoofdbureau snel uit de droom wie ze voor zich hadden. „Ik stond erop dat ze me naar de auto begeleidden. Ze had de tegenwoordigheid van geest om een deken voor over haar hoofd te vragen. „Ik wilde niet dat iemand mijn gezicht zag.”

 FOTO’S: EPA/REUTERS


 NOS, 8-9-2006

Ontvoerder van Kampusch begraven
 

Oostenrijk - ` In een onbekend graf ten zuiden van Wenen is de ontvoerder van Natascha Kampusch begraven.Er was geen priester bij en de bijeenkomst duurde maar vijf minuten. Aanwezig waren zijn moeder,de zus van een voormalige zakenpartner en negen agenten.

 

Wolfgang Priklopil is begraven onder een valse naam om te voorkomen dat zijn graf wordt vernield.Daarom is ook niet bekendgemaakt op welke begraafplaats hij ligt.

Priklopil pleegde twee weken geleden zelfmoord,vlak nadat Natascha Kampusch was ontsnapt.Zij werd acht jaar geleden door Priklopil ontvoerd.

Bron/Copyright:

Nickerie.Net / Trouw / Volkskrant / Telegraaf

,07-09-2006

WWW.NICKERIE.NET

E-mail: info@nickerie.net

Copyright © 2006. All rights reserved.

Designed by Galactica's Graphics