Nickerie.Net, woensdag 09 december 2009


Oemrawsingh bij herdenking Decemberslachtoffers: Staat mag nooit meer helden doden

09/12/2009

Paramaribo - Suriname mag nooit meer een land zijn waar de Staat zijn helden doodt. Het land moet een morele gemeenschap blijven die zijn ware helden beschermt en in ere houdt. Dit heeft Sunil Oemrawsingh gisteren gezegd in het fort Zeelandia, tijdens de herdenkingsdienst voor de vijftien slachtoffers van de Decembermoorden.

Volgens hem hebben de nabestaanden 27 jaar gewacht op het moment van nationaal eerherstel van de vooraanstaande Surinamers die worden getypeerd als “helden van de democratie”.Het eerherstel is voor Oemrawsingh gekomen met de onthulling van het monument.Hij benadrukt dat het land meer helden nodig heeft dan de vijftien vermoorde mannen die gisteren zijn geëerd. De herdenkingsdienst, bijgewoond door diverse notabelen, ademde een lucht in van broederschap, vriendschap en saamhorigheid.

Een nabestaande van een van de vijftien slachtoffers van de 8 Decembermoorden heeft net een bloem gelegd bij het monument in het fort Zeelandia en raakt de naam van haar familie aan. dWTfoto / Stefano Tull

Ook van herinneringen oproepen. ‘Herinnering’ was trouwens het thema van de herdenking die alle sprekers op diverse manieren hebben belicht. Nabestaanden en de andere genodigden leken steun bij elkaar te vinden en kracht te putten uit elkanders ondersteunende woorden. De emoties, vooral bij enkele nabestaanden en genodigden, bleven niet uit tijdens de toespraken en vooral overdenkingen.

Het monument Bastion Veere staat op de plaats waar de moorden zijn gepleegd en is onthuld door president Ronald Venetiaan samen met enkele nabestaanden. De nabestaanden mochten kort na dit historisch moment een bloem leggen bij het gedenkteken waarop de vijftien namen van de slachtoffers zijn ingebrand. Ook bij dat moment bleven de emoties bij enkelen niet uit. Venetiaan die zeer lyrisch sprak, hield zijn gehoor voor dat het leed van de nabestaanden erg groot is. “Uw last is heel zwaar, uw last is ondeelbaar.’’

Volgens Oemrawsingh is het moeilijk geen emoties te tonen op de plek waar de 15 vooraanstaande Surinamers zijn vermoord. “De strijd van de 15 vermoorde zonen, broers, echtgenoten en vaders was een concrete en moedige strijd naar de democratie. Die strijd moest geleverd worden, omdat de samenleving was beroofd van zijn vrije meningsuiting, pers en politieke vrijheid en recht op leven”, zegt Oemrawsingh. Hij benadrukt dat de militaite dictatuur diepe wonden heeft geslagen in de psyche van het Surinaamse volk. De volksorde en democratie is met diverse groepen hersteld en wordt voortgezet.

Volgens de voorzitter van de Organisatie voor Gerechtigheid en Vrede, Betty Goede, heeft 8 december 1982 een pijnlijke en blijvende herinnering achtergelaten voor veel mensen uit de samenleving en daarbuiten. Veel nabestaanden en andere Surinamers hebben het land verlaten of zijn gevlucht naar het buitenland, omdat zij niet met de herinnering aan de Decembermoorden in het land wilden blijven leven. Volgens Goede hebben de moorden veel kapotgemaakt. De wanhoop, het ongeloof, de onzekerheid, maar bovenal was het vertrouwen van de Surinamers in zijn landgenoten zwaar geschonden.

Pater Choennie die voorging in de dienst, heeft benadrukt dat met het onthullen van het monument de organisatoren de geschiedenis willen vastleggen. Een blijvende gedachtenis voor hen die in het fort zijn vermoord. Hij hield de aanwezigen voor dat het land, de Surinamers en meer nog de nabestaanden behoefte hebben aan herinneringen. “De herinnering is de ruggegraat van elke religie. De herinnering is alles was wij hebben”, aldus de pater. Hij hield de aanwezigen voor dat als de gemeenschap 8 December blijft gedenken, die herinnering een zuivering teweeg zal brengen in het land. Maar dan moet volgehouden worden.-.

Bron/Copyright:

Nickerie.Net / de Ware Tijd

09-12-2009

WWW.NICKERIE.NET

E-mail: info@nickerie.net

Copyright © 2009. All rights reserved.

Designed by Galactica's Graphics