Nickerie.Net, donderdag 14 januari 2010

Nickerie: Jonge rijstboer blijft afhankelijk van lening

Zeven verslaggevers van de Wereldomroep trokken de wereld in, op zoek naar kleine ondernemers die een microkrediet kregen. Hun portretten zijn vanaf 25 januari in dit webdossier te zien. Hier vast een kort fragment en een verslag van The Making of.... Suriname: de rijstboer.

De 23-jarige rijstboer Tjikoeri Rudradew uit Nickerie heeft vorig jaar voor het eerst een microkrediet gekregen. Tot die tijd was hij afhankelijk van de rijstopkopers. En dat betekende: hoge rentes, strenge terugbetalingsvoorwaarden en verplichte verkoop van zijn rijst aan de opkoper. Dankzij microfinanciering wordt de jonge rijstboer iets minder afhankelijk. Een eerste stap naar een betere toekomst.

In Suriname staat het microkrediet nog in de kinderschoenen. Er is sinds 2006 één stichting voor microfinanciering actief en dat op zeer bescheiden schaal. In het eerste jaar kregen 38 boeren een lening, in 2009 194. Geen grote aantallen, maar voor de betrokken boeren heel belangrijk.

Tjikoeri Rudradew blijkt een man van weinig woorden. Ook wanneer de camera nog niet draait en ik wat met hem praat om kennis te maken, zegt hij niet veel. Toch komt er een duidelijk beeld naar voren van een jonge man die vier jaar geleden min of meer noodgedwongen het werk van zijn vader heeft overgenomen, omdat die eraan onderdoor ging. Liever had Tjikoeri zijn opleiding tot militair afgemaakt, maar uit plichtsbesef stapt hij in de voetsporen van zijn vader. Of zijn vader schulden heeft opgebouwd, blijft onduidelijk.

Palmbomen Voor de reportage gaan we de rijstvelden in. Prachtige groene velden, omzoomd door palmbomen en eenvoudige huizen op palen. De oogst lijkt redelijk goed te worden voor rijstboer Rudraduw omdat hij voor het microkrediet van 2000 Srd (515 euro) kunstmest en bestrijdingsmiddelen heeft kunnen kopen.

Helaas wil dat niet zeggen dat hij veel aan zijn rijst verdient. Door kartelvorming kunnen de opkopers de inkoopprijs van de rijst laag houden, terwijl de ingevoerde kunstmest duur is. De oogst zal genoeg geld opleveren om het microkrediet dit jaar weer terug te betalen, maar dat betekent naar alle waarschijnlijkheid dat Rudradew voor het volgende zaaiseizoen opnieuw een lening nodig heeft. Dit kan jarenlang zo doorgaan als de prijs die voor zijn rijst betaald wordt niet stijgt en de prijs van kunstmest niet daalt.

Hoofd boven water Het verhaal roept gemengde gevoelens bij me op. Door microfinanciering kunnen rijstboeren als Rudraduw het hoofd net boven water houden. Maar ze kunnen nog steeds niet op tegen de opkopers die kartels kunnen vormen. En dus blijven die weinig voor de rijst betalen en is de kunstmest duur.

Voor rijstboeren als Rudradew zit er niets ander op dan ook het komende seizoen weer een microkrediet aan te vragen. En daarmee is microfinanciering een eerste stap, maar zeker nog niet de definitieve stap uit de vicieuze cirkel van afhankelijkheid.

Bekijk RNW video

WWW.NICKERIE.NET

E-mail: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics