Nickerie.Net, zondag 08 januari 2012


Hardeo Ramadhin: ‘Tv en radio maken gratis reclame voor artiesten’
Geplaatst: 07/01/2012

Paramaribo -  ‘De televisie- en radiostations maken gratis reclame voor de artiesten. Dat moeten we niet uit het oog verliezen’, zegt politiek analist Hardeo Ramadhin tegenover Dagblad Suriname. Hij neemt de situatie van Sasur onder de loep. Dat Sasur de bevoegdheid krijgt om dwangsommen op te leggen aan showorganisatoren en directeuren van radio- en televisiestations gaat zijn verstand te boven. Recent is het zover gekomen dat Sasur vier percelen van een showorganisator op de veiling heeft gegooid. Ook dit verbaast Ramadhin ten zeerste.
 

Hardeo Ramadhin

In Suriname kennen wij het systeem van het betalen van kijk- en luistergeld niet. Sasur gebruikt vanaf het prille begin als excuus dat ‘de buitenlandse en Surinaamse artiesten moeten verdienen. En dat alles wordt gekopieerd.’ Echter, volgens Ramadhin wordt het feit dat Suriname een klein land is en dat er in feite gratis reclame wordt gemaakt voor de artiesten via de verschillende televisie- en radiostations totaal uit het oog verloren. ‘De artiesten staan maar te springen op de nekken van de mensen dat ze ook geld willen verdienen. Wat dan, als de artiest straks zelf moet betalen voor het afdraaien van zijn of haar lied op de radio of de tv?’ Ramadhin is er voorstaander van dat deze business geordend moet worden. Niet slechts Sasur en de artiesten moeten er profijt uit halen, maar de hele keten van radio- en televisiestations. ‘Er moet sprake zijn van wederzijds voordeel.’

Een fenomeen welke Ramadhin ook de wenkbrauwen doet fronzen, is het feit dat indien een showorganisator een buitenlandse artiest wil binnenhalen, Sasur als eerste met eisen op tafel komt. ‘Sasur zit watertandend te springen om het geld en troggelt een groot deel ervan af.’ De politiek analist benadrukt dat het organiseren van shows geen koekje is dat binnen een week geschiedt. ‘Het is een hele business. Je bent maanden van tevoren bezig. En deze business zit vol met risicofactoren, je weet niet van tevoren of je show uitverkocht gaat zijn of niet. Je moet de artiest ook nog betalen.’ Al deze zaken in ogenschouw nemend, zou Sasur zichzelf in de schoenen van radio- en televisiestations en showorganisatoren moeten plaatsen, dan dat zij vanaf het begin op hun nek willen springen om geld binnen te halen, legt Ramadhin nadrukkelijk uit.

Men tast nog in het duister over de doelstellingen van Sasur. Vanaf het prille begin is men gekomen met het excuus dat vrijwel alles wordt gekopieerd. De man, de artiest die het product maakt, verdient er helemaal niets aan.’ Dit argument zegt Ramadhin totaal niets. Vooral gelet op het feit dat het nog nooit duidelijk is geworden of Sasur daadwerkelijk royalty’s zal verstrekken aan de artiesten. Ook is hij benieuwd te weten op welke wijze dit zal geschieden. ‘Die materie is zo ingewikkeld, je begrijpt er niets van. Maar je schrikt er wel van op wanneer je plotseling hoort dat Sasur beslag heeft laten leggen op tegoeden van mensen.’ Het blijft een groot vraagteken waar de middelen naar toe gaan; Ramadhin vraagt zich ook af of deze middelen daadwerkelijk in de portemonnee van de artiesten zullen belanden. ‘Wie controleert dat en hoe wordt het bijgehouden?’

Dat er een grondige evaluatie moet volgen betreffende het bestaan van Sasur, staat volgens Ramadhin buiten kijf. ‘Want in een klein land als Suriname kunnen we niet telkens horen dat Sasur beslag legt op tegoeden van ondernemers. Bovendien weet niemand wat de eindbestemming is van al hetgeen in beslag is genomen en van al de boeteclausules die ondernemers moeten betalen. Dat is toch te gek voor woorden.’ In het verleden zijn er tal van commissies in het leven geroepen, echter de situatie rondom Sasur is even wazig en onduidelijk gebleven, merkt Ramadhin op.

Asha Bhagwat

Bron(nen) / Copyright:

Nickerie.Net / DBS

07-01-2012

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Copyright © 2012. All rights reserved.

Designed by Galactica's Graphics